Tekst van "Libellenleven"

Libellenleven




In schimmelige tijden van eenzaam verblijden,
m'n liefdesleven een lichthartige libel.
Tintelende tentakels, tiraniek en tenger,
je verscheurend verschijnen, bescheiden doen lijden.


In eervolle (h)eerlijkheid toetsen onze tongen.
Opvliegende vlinders misprijzen mijn middenrif.
De dauw bedanste dapper ons verslavend verstand,
een fantastische film omhelsend in fantasie.



"Ik hou van jou, ik zie je graag",
fluisterde ik fonkelend ook in je oor.
Je drukte me dichter, diepe liefde dicteerde,
en kerfde kreunend ingehouden initialen in m'n ziel.


Tedere toekomst ? Torenhoge hoop.
Wat moeten we met de mistige morgen ?
Parelende passie, spannende spaak in 't levenswiel,
of hectische herinnering, passerend in paradox.



Guido Triest,
19/III/2004