De Versteende Stilte en de innerlijke mens

Vorige zaterdag: tijd op de innerlijke kunstmens te versterken. BBQ van kustatelier De Versteende Stilte + de Magda's.

De frêle fotograaf flitstte met fabelachtige finesse.

Ongewilde waterkiekens

En dan was er dit weekend nog het verhaal van een schepen in Haaltert.
Deze brave man had last van de waterkiekens. Hij zou dit hoentje wel eens wassen en zette gezwind een veilige val. Eens gevangen zou hij dit ongewenste ondier overbrengen naar onbekommerde oorden. Water in de wijn voor deze kiek.

Zo gezegd, zo gedaan. Maar deze goede gemeentebestuurder rekende buiten de geitenwollen waard.
Als een kip zonder kop, kakelde Jan Gordts van Vogelbescherming Vlaanderen het rond. Schandalig was het, een ware halsmisdaad. Een actie van onbeschrijflijk dierenleed. Immers: het op een konvooi naar één of ander vogelconcentratiekamp zetten van deze gekooide gevederde vriend zou er onverwijld toe voeren dat zijn troosteloze kroost zou omkomen van honger en ontbering. Met rimpelloze woestijnvijvers tot gevolg.

Los van het feit dat de meeste waterkiekens er ons de laatste dagen vrij volwassen uit zagen, doemde ons toch onmiddellijk een beeld van gedwongen gastransporten naar de waterkiekenconcentratievolières voor de vochtige ogen.

Om als milieubewuste medemens en groot liefhebber van vogelen, maar te zeggen dat sommige ecologisten moeten opletten dat ze niet afglijden in onbespoten fanatisme en demagogie. Ecofascisten zijn immers ook fascisten en als ze de passie preken, moet je op je waterkiekens passen.

En nu ga'k me een eiken bakken.

De "schijn-heiligen" van 't Vatikaan

Vandaag me weeral kregelig kwaad gemaakt bij 't lezen van "De Morgen". Paus Ratzinger spelt zijn meelopende medemens de les op de Wereldjongerendagen in Australië:

"Paus Benedictus XVI haalde in zijn toespraak op de Wereldjongerendagen uit naar de 'populaire cultuur en de hedendaagse consumptiemaatschappij, die het voortbestaan van onze aarde bedreigen'. En verder "De paus hekelde ook de eentonigheid van de 'valse idolen' van deze tijd en het morele relativisme. 'Er zijn verschillende tekenen dat er iets verkeerd is aan de moderne samenleving.' Hij bestempelde drugs- en alcoholgebruik als 'hedendaagse uitspattingen' en beschuldigde tv en internet ervan 'seks en geweld te promoten als entertainment".

Ja, van "valse idolen" weet de Rat alles. In zijn jonge dagen was de "jeugd van zerreworig" nog eerlijk en onvervalst in het nalopen van lallende leiders. Puur en onbespoten marcheerde de dappere kerkvorst mee met de gezonde idealen van... de Hitlerjugend !

Zouden deze hooggepensioneerden hun sinistere seniliteit niet beter botvieren op mensen van hun eigen ouderdom en de jeugd met rust laten ? En dat mag dan hier niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk opgevat worden. De Morgen voegt er immers spijkersmetkoppenslaand aan toe: "Ondertussen wordt hoopvol gewacht op excuses voor de slachtoffers van seksueel misbruik door Australische priesters".

Jaja, het gekerstende kerkpersoneel heeft altijd een onverzadigde interesse in de jeugd gehad.

Hierboven: jonge kerkvorst in-spe uit zijn morele waarden in zijn favoriet uniformpje.

Schoenmaker, blijf bij je leest !

Enkele dagen geleden: tijd voor onze periodieke portie "cultuur". Met gretige honger togen we goedgemutst naar de Brusselse Bozar, om er ons nog maar eens van een prima tentoonstelling te laven. Dachten we. Immens onze treurige teleurstelling.
Wat ons getoond werd grenst aan het onbeschrijflijke. In één of andere duister devote parochiezaal verwachtten we dit gedrocht, maar in de Bozar-cultuurtempel ?

Veelbelovend omschreven: "It's not only Rock 'n' Roll, Baby! brengt belangrijk werk samen van rockmuzikanten uit de jaren 1970 tot nu: van Yoko Ono, Patti Smith, Brian Eno tot Chicks on Speed, Fischerspooner, Devendra Banhart, Pete Doherty. Deze zomertentoonstelling, met de uitzonderlijke medewerking van Rock Werchter, belicht rock vanuit een ongeziene hoek. Ze vertelt het verhaal van rockmuzikanten die hun eerste stappen hebben gezet in de wereld van de beeldende kunst. Een twintigtal rockiconen blaast verzamelen, niet voor een concert maar voor een groepstentoonstelling."

Daarmee is het dan ook gezegd: "eerste stapjes" is hier geen understatement. Van de 'grote namen viel niet veel te zien – enkele miskleunen die ze op een blauwe maandag in elkaar geknutseld hebben, zoals de bloekbakskes van Yoko Ono. Van mijn part mag ze die gezwind vullen met chrysanten en op 't graf van hare John gaan zetten.
Miskleunen en wangedrochten vulden de zalen. Artistieke minukels. Van sommigen kan gezegd worden dat ze muzikaal wat betekenen, van anderen zelfs dat niet, maar één krolse constante wil ik ze allen meegeven: "schoenmaker blijf bij je leest". Het is niet omdat je met muziek bezig bent dat je ook op andere vlakken een begenadigd kunstenaar kan zijn.

Weinig Rock 'n' Roll, de Bozar swingde deze treurmars. En ik, ik kreeg zelfs mijn zuurverdiend ingangsgeld niet terug! Daar zal de Schuermans wel weer mee weg zijn zekerst. Bwaakes.