De wereld op zijn kop. In protserige pelsenfrakken en groene lodens gehulde petits bougeois, die komen stemmen om... van Fortis een staatsbank te maken !
De laatste tijd doet al die volkswoede spontaan mijn maag omkeren.
Van hongerige haat vertrokken gezichten, op straat demonstrerend hoe "goede mensen" ze toch zijn. Lijdzaam gecamoufleerd om onder het mom van verontwaardiging. Bwaakes.
Ik herinner me ze nog: huilen en schreeuwen met holle ogen vol verontwaardigde witte waanzin. Witte woede heette het toen. Kolorieke coleire tegen alles: pedofielen, gerecht, politie, politiekers, ... Vurige voorvechters van de eerste rij bleken later zelf pedofielen te zijn, de wolven in schapenvacht van de vzw Morkhoven.
En spontaan denk ik aan Hieronymus Bosch "De intocht van Christus". Smoelen al bekeken ?
Ook in Dendermonde liepen ze er tussen. De showmannen, die zompige zakdoeken vol snotteren. "Ziet toch eens wat een goede verontwaardigde burgerkens we zijn".
Geen sereniteit van verdriet, maar van haat vertrokken gezichten. Epicuristische empathie. Roepen en schelden. Lamentabele lynchmeute. Zwaar gepakt door het sombere lot van nabije kinderen en compleet ongevoelig voor het leed van de rest van de wereld. Bijkomstige baby's en gekleurde kleuters uit Gaza, Somalië, ... Enkel goede boter op het hoofd?
Voeg er enkele pouhadistische politiekers bij – thuis nog net beslist toch maar geen burgemeestersjerp aan te doen. Hun opgerecht meeleven uitsmerend, overtuigd dat hun "groote gezinswaarden" binnenkort in 't kotteken verzilveren.
Terug naar Fortis. Ook daar die van haat vertrokken verontwaardiging: "we zullen ze eens laten zien". Omhoog gevallen verworpenen, kapitalistische klagers, snotterend in hun bontmantels. Met goud beïnvesteerde handen vol doorweekte zijden zakdoeken. De kapitaalsukkels van deze wereld.
"De situatie van het personeel overdenken?" oogst schamel hoongelach. Eigen geld eerst.
Les bourgeois van Brel "ces gens là, monsieur, il compent".
Ranzige Reynders is kop van jut, terecht. Maar deze aanhanger van de vrije markt is de grootste bondgenoot van de poenpakkende pelsfrakken. Als de centen zich vermenigvuldigden is het kapitalischtische kalf heilig. Nu dat verdronken is, moeten we etatiseren. 't Gaan nog communisten worden – welk dier levert rode pelskes ? De bontmutsen boomen.
Tot één nuchtere ziel op TV sprak "iedereen heeft het recht geld te verliezen".
