Kregelige kromme kronkels

Laatst ging ik nog een binnen in "de Ton". Deze vroegere bruine kroeg begint er de laatste tijd meer en meer zwart uit te zien. En ik spreek niet over de onberispelijke netheid van de vloer of de kristalheldere doorzichtigheid van de glazen. Noch over een occasionele Hollander die er opduikt. Sommige van mijn beste vrienden zijn Hollanders – al ontwijken ze me blijkbaar de laatste tijd.
Overigens beschikt dit etablissement over een zeer praktische en uitgebreide parking. Een waarlijke troef waarvoor alleen al men dit lavensoord zou bezoeken !

Neen, middenin deze herberg groepeert zich dagelijks een aantal "oudere medeburgers" in wat men genoegzaam het "boerenparlement" is gaan noemen. Dit "boerenparlement" begint echter verregaande tekenen van Alzheimer te vertonen, in zoverre dat "gezonde" mensen zich beginnen afvragen of men deze individuen niet beter tegen zichzelf en tegen de dierenwereld, volgens Michel, kan beschermen.

Feit was dat die dag een boerenparlementariër uitgebreid het lof zong van de onlangs veroordeelde Antwerpse commissaris De Bie – tevens protégé van een niet nader genoemde bruinzwarte politieke clubje. Men vond dat deze zwarte ziel een standbeeld verdiende in plaats van een strenge veroordeling wegens racisme, foltering, valsheid in geschriften, verduistering en nog wat fraais.

Niets des mensen is me vreemd. Ikzelf heb in mijn gevulde leven af een toe een valsheidje in geschriften gepleegd, een occasionele geldverbranding, maar foltering, da's toch andere koek. Ik zou geen vlieg kwaad doen.
Alhoewel. Ik moet bekennen dat ik in mijn overigens niet vlekkeloze (sic) puberteit, op aanstichten van enkele slechte vrienden een vlieg de vleugels heb uitgetrokken. Men had me immers onthuld dat een vlieg, in bad, op een paal boven water voor immense genoegens kon zorgen. Iets wat overigens fel overroepen was. Het beest kon niet tegen de zeep (of de geur ???) en verkoos de verdrinkingsdood boven het voldoen aan mijn intense behoeften. Je kan geen vlieg vertrouwen !

Kortom: de Antwerpse crimineel in voorbeeldfunctie bakte het donkerbruin en in onze contreien vind je blijkbaar mensen wiens haat tegen een selectief ander kleurtje ver genoeg gaat om dit te verschonen.

Mijn nonkel heeft jaren vast gezeten in Breendonk door dit soort mannekes.
Alhoewel ik moet toegeven dat deze oud-communist me op zijn sterfbed bekend heeft ook voor deze racistenpartij te hebben willen stemmen. Maar hij was al 89. Bovendien is dat schromelijk mislukt. Hij had in overmoed de punt van de stemcrayon gebeten. In het kotteke hing immers een bericht dat je niet aan het rode potlood mocht likken,... maar over bijten stond er niets.

Het "boerenparlement" ging verder: "en dan steken ze al die 'zwette' nog in de bak. Zodat ze een luxeleventje op onze kosten kunnen doen !" Waarop ik – overigens zeer gevat en met luider stemme – opmerkte: "zoals de gepensioneerden". Zorgde voor enig gerommel en misplaatse stemverheffingen. Hoe ouder ze zijn, hoe slechter ze horen en hoe harder ze roepen – met hun seksleven is dat overigens het zelfde, doch dit niet geheel terzake.

Mijn uitspraak goot olie – hun geliefkoosde kleur - op de golven en hun gesprek kabbelde verder. Hun volgende ergernis braakten ze uit op de twee lokale voetbalploegen, die er niks van bakken. Desondanks het zeer hoge dash-gehalte, misschien moet ze er wel eens wat "zwette" bijroepen.

In mijn wagen, nadien bedacht ik het volgende:

Als je Naomi Campbell heet,
ruik je nooit naar zwart zweet.
Nooit zullen ze op je kleurtje letten.
Ze kijjken enkel naar je tetten !