Dagelijkse dosis schoonheid

maandag 14 april 2008

De opwarming van de Dalai Lama


De media zijn vandaag kampioen in het gretig inspringen op allerhande hypes. Vroeger werd dan in alle objectiviteit pro en contra weergegeven, maar da's niet meer nodig. Sensatie is de norm want dat zorgt voor kijk- of leescijfersen dus geld in 't bakske. En zo brengen onze media een gekleurd, eenzijdig beeld – zowel de 'linkse' als de 'rechtse' zijn in dit bedje ziek. Een tweetal voorbeelden:

De Dalai Lama (door onze Anciaux stelselmatig Daila Lama genoemd, maar hij is dan ook slechts minister van cultuur). Met de Olympische Spelen in het vizier trekken de media alle registers open om – terecht – democratische rechten in China en een onafhankelijk Tibet te eisen. Voorwaar bijna een nieuwe sportdiscipline, naast het "fakkel-uitdoof-lopen"!
Dat men daarbij de Dalai Lama naar voor schuift, maakt het echter wel gortig. Was Tibet een democratie toen deze leiders vóór 1959 de politieke baas waren? Door welk volk is hij democratisch verkozen ? Geen enkel, juist!
Hij ontleent zijn macht aan één of ander goddelijk gezag. Theocratie heet dat. Dan is Vatikaanstad nog beter af, met de Paus, die tenminste nog (door een geriatrische elite) bijeen gebibberd wordt. Zullen we dus maar al tegelijk met zijn allen democratie in het post-chinese Tibet eisen?
Bovendien tonen de beelden dat de aanhangers van dit religieus overblijfsel uit de Middeleeuwen dat de door hem gepredikte geweldloosheid hen weinig of niet interesseert. Hun empattisch gewelddadig optreden en hun serreen van haat vertrokken gezichten zijn weinig boeddhistisch geïnspireerd.
Zou het dan toch waar zijn dat deze verzetsbeweging gefinancierd wordt door de CIA. Er zijn bewijzen van dat dit meermaals gebeurde in het voormalig Oostblok, bij de zogenaamde bewegingen voor democratie na de val van de Muur.
De waarheid verdient haar rechten en zou ook eens in de media mogen belicht worden, desondanks het hoge knuffelgehalte van beertje Lama.
Of zou het misschien kunnen dat onze geroemde Westerse pers even gedirigeerd is als de verweten Chinese media?

Tweede voorbeeld: in het recentste nummer van het toonaangevende wetenschapstijdschrift "Natuurwetenschappen en Techniek" lees ik een zeer interessante bijdrage over de klimaatveranderingen. Echt iets waar je ogen van open gaan. In 12 punten worden heel wat stellingen, die momenteel gemeengoed zijn in de media, met verve genuanceerd of weerlegd en dit op basis van zeer ernstig wetenschappelijk onderzoek.
Nu ga ik akkoord dat er absoluut maatregelen genomen moeten worden om onze planeet te vrijwaren en gezonder te maken. Maar het stoot me tegen de borst dat ons dat op demagogisch manier ingelepeld wordt, zonder dat alle argumenten kans krijgen. Objectiviteit en empirisch onderzoek hebben hun rechten.
Met het adagium "we zullen maar het ergste weergeven, dan gebeurt er misschien wat" zijn al vele misdaden toegedekt.
NW&T geciteerd: een artikel dat alarmeert over de opwarming van de aarde wordt 79 keer in de pers overgenomen. Een ander artikel in "Nature" (één van de meest vooraanstaande wetenschappelijke tijdschriften op wereldniveau), die deze conclusie nuanceert wordt welgeteld... 3 maal geciteerd.

Conclusie: laat ons wat meer nuances, alle argumenten toelaten en laat ons prediken voor een objectie berichtgeving, met pro én contra en met weergave van alle feiten. Demagogie is altijd een gevaar voor democratie.